e martë, 10 qershor 2025

Pogëza dhe Ullinj të Këtërruar

Mesazh nga Qiejt për Valentinën Papagnë në Sydney, Australi më 25 maj 2025

Këtë mëngjes u morra te Qiejti nga Engjëlli dhe takuam Zotin tonë Jezu.

Zoti ytë mbante disa buke në duart e Tij dhe i tregonin atyre unë.

Ai u tha, “Kush do të pëlqej Bukën time? Unë di se Valentina ia pëlqen Bukja ime.” Zoti ytë fliste për Eukaristinë e Shenjtë.

Ai filloi ta thyej Bukan dhe ta jepte atij ne të konsumojmë. Buka ishte shumë shije.

Unë tha, “Po, por Zot Jezu, herën tjetër kur pjeket, a mund të pjekësh një pak më poshtë — nuk është e mprehtë ashtu si duhet. Vetëm një pak më shumë pjekje.”

Zoti ytë tha, “Aj do të pëlqej bukën e mprehtë!”

Pas sesionit tonë me Zotin tonë, ku ai na mësonte për Eukaristinë e Shenjtë, një grua u afrua unë, duke mbajtur një poke plastike. Ajo hapën çantën time të zbrazët dhe i hodhi disa rrush në të nga poka plastike.

Unë shikova rrushat në çantën time, prej të cilave shumë ishin të kthyer plotësisht, dhe mendova, ‘Ahh, nuk duket mirë. Sa e papërshtatshme. Ajo i hodhi aty ashtu siç janë! Për më tepër, a mund ta vendoste në një poke. Çfarë do t’i bëj këtyre rrushave?’

Gruaja tha, “Ju duhet të mbajni ato dhe i ofroni Zotit tonë.”

Pastaj u shfaq një grua tjetër. Ajo u afrua unë dhe pastaj hodhi këto rrushat shumë të mëdhenj vetëm pranë meje, por ata nuk i përkisnin unë. Unë morra një nga rrushat dhe e provova, dhe ishte shije e ëmbël.

Kjo do të thotë Gjakun e Shenjtë të Zotit tonë Jezu.

Pastaj doli prej atje dhe takova një person. Ai filloi t’i fliste unë në gjuhën amtare, që nuk e kuptova. Unë i tha atij, “Mund të folësh më mirë anglisht. Kuptoja anglisht.”

Ai u tha, “Unë vjen nga Evropa. Kam qenë atë shumë herë me gruan time, por çdo herë kur kthehem, ndihem shumë shtëpiashqipërtyrës. Unë duhet të qëndroj atje, por pastaj ndodhën disa gjëra dhe tani jam këtu. S’mundem të kthehem.”

Unë tha, “Por tani je në prani të Zotit tonë. Çfarë më shumë doni? Duhet të jenë i lumtur.”

Ai fliste dhe fliste, duke mua thënë, “Gruaja ime është edhe ajo këtu. Unë e shoh gruan time, por ajo u largua – ajo shkoi për diçka tjetër.” Duket se ata nuk janë bashkë, por edhe ajo vdiq.

Unë tha, “Oh, takova gruan tënde, por ajo ecën shumë shpejt.” Ecja shumë e shpejtë është penanca që kjo shpirt duhet ta pësojë.

I tha burrit, “Më vjen keq, por unë duhet të shkoj tani. S’mundem më tepër të flas me ty.”

Unë la burrin dhe ndërsa ecja takova shumë njerëz, burra e gra, por kryesisht gra. Ata dukeshin shumë varfër. Ato dukeshin si dele të humbura, duke u lënë në çdo vend, pa ditur se ku t’i drejtojmë ose çfarë të bëjmë.

E shtëna e errët e thellë erdhi papritmas, dhe unë i tha Engjëllit: “Do t’ia shkoj shtëpisë. Do ta gjej rrugën për në shtëpi.”

Engjëlli thashte: "Mbyll syt e tu." Unë i mbylla si u urdhërua.

Pastaj hapja syt, dhe gjithçka ishte në dritë të ndezur. Engjëlli tha: “Këtë njerëz janë të gjithë në errësirë. Ju duhet t’i ofroni atyre te Shpërblimi i Shenjtë kur shkonni. Ofrojeni ata dhe lutuni për ta.”

Unë pyeta: “Ku është kjo vend?”

“O, ky vend është shumë larg nga ku ju jetoni,” u përgjigj Engjëlli.

I ofrova të gjithëve te Shpërblimi i Shenjtë sot. Unë tha: “Zoti Jezu, jeni mëshirues me këto shpirtra. Unë nuk e di emrat e tyre, veçanërisht atë person që vuaj nga nostalgjia.”

Burimi: ➥ valentina-sydneyseer.com.au